مجموعه ساختمان
![مجموعه ساختمان](https://cdn.mojdehart.gallery/thumbnail/2LstWEMHyK0K/mmkPPehmQC3Kz-lTCjoxqZnp_hDWl_LwhazJLwnaIk9DiAXH2nXjHjPjgjVTrhTS/%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87+%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1+%D9%85%D9%86%D9%88%DA%86%D9%87%D8%B1+%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%B2%DB%8C+%2F+Manouchehr+Niazi.jpg)
منوچهر نیازی در این مجموعه به سوی تفکری اندیشهورزانه در باب موقعیتیابی و حضور در مکان حرکت کرده است. این مجموعه یا نشانگر ساختمانهایی در حال سقوطاند و یا همراه با کنشگرانی انسانی. اگر در گذارِ زندگی پست مدرن، امر اِتیکال یا اخلاقی به سوی بازخوانی، دگردیسی و حتی زوال و سقوط رفته است، محل زندگی و موقعیت مکانی نیز دیگر آن گرما و کانونی بودنِ خود را ندارد، بلکه در مواردی به سوی سقوط و در مواردی انتزاعیتر به سوی اضمحلال حرکت کرده است. در تعداد کمی از این ساختمانها اِرجاع دقیق به محلی جغرافیایی وجود دارد و بیشتر فضاهای ساختمانی، فیگوری کلی از ساختمان بوده و هنرمند به سوی بیانی انتزاعیتر در بازنمایی ساختمان و سازه رفته است. گویی نیازی بیش از دلبستگی به حفظ و بازنمایی مکان جغرافیایی به دنبال کشف معنا در فضا بوده و اصالت را به معنا و بیانی انتزاعیتر از مکان، یعنی فضا میدهد.
سهراب احمدی