مجموعه فیگور
فیگورهای سحابی که با نگاه اکسپرسیوِ خلاقانۀ هنرمند آفریده شده‌اند، بی‌زمان و بی‌مکان هستند. این فیگورها گاه تنها، گاه دو نفره و یا متکثر تمام یادهای «من» را متصل به این‌جا و اکنون می‌کنند. خاطرۀ این فیگورهای بدون هویت، با شکست زمان روایی، خطی و با زاویۀ دیدی متفاوت، با نگاهی متکثر به مخاطب می‌نگرند. در گسترۀ نقاشی‌های سحابی، فیگورهایی بدوی را می‌بینیم که چشمانشان مبدل به حفره‌هایی سیاه و سنگواره شده است که در اتصال با پاساژهای سفید بین رنگ‌ها، از حافظۀ دیداری و فیگورایتو بیننده، آشنایی‌زدایی می‌کنند.
سهراب احمدی
