نامتغیری در قابلیت خوانش نقاشی
مفهوم آماری نا-ژنریک که توسط ژان پتیتو روشن و وارد مباحث نظری شده است به ما امکان می‌دهد تا به ویژه در نقاشی‌های فیگوراتیو ، ساختارهای نظم دهندۀ محتمل شکل‌ها را شناسایی کرده و نشان دهیم. این ساختارها بلافاصله توسط قوۀ بینایی انسان تشخیص داده شده و جوهرۀ معنایی درون ذاتی اثر را تشکیل می‌دهند. این جوهره‌ها در سطح تفسیر بعدی ، به لحاظ نشانه‌شناختی دیگر حامل معانی ادراکی نبوده بلکه دارای معانی مفهومی‌اند. ما این مفهوم را در تحلیلی کوتاه از کراناخ کهن و به شیوه‌ای ژرف‌تر در تحلیل مجموعۀ در خور توجه «ماشین‌های قراضۀ» سحابی به کار می‌بریم. مسیر نوین زاینده‌ای ترسیم خواهد شد که بر اساس نظر ژان پتیتو به صورتی ذاتی «ریخت-نشانه-معناشناختی» است.
ایوان دارو-اَریس (نشانه-معناشناس و روانکاو، استاد بازنشستۀ دانشگاه لیموژ، فرانسه.)
برای مطالعۀ کامل مقاله به کتاب تکاپوی معنا مراجعه فرمایید
