فرامرز پیلارام

فرامرز پیلارام خوشنویس، نقاش، طراح و مجسمه‌ساز در سال 1315 در تهران زاده شد. در سال 1336 وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شده و مهم‌ترین آموزگار او در این دوران شکوه ریاضی بوده است که تأثیر آموزه‌های او در سال‌های بعد در آثار وی نمود یافته است. علاوه بر شکوه ریاضی، چاپ دستی را نیز از مارکو گریگوریان یعنی هنرمند نسل قبل از خود به خوبی آموخت و نخستین نمایشگاه پیلارام نیز در این زمان یعنی اواسط دهۀ 30 خورشیدی برگزار شد. در سال‌های دهۀ 40 در نمایشگاه‌های مختلف گروهی و انفرادی در کنار هم‌نسلان خود از جمله مسعود عربشاهی، پرویز تناولی و دیگران شرکت نموده و خوشنویسی کلمۀ هیچ را برای تناولی انجام داد. پیلارام در سال 1344 نیز در رشتۀ نقاشی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شده و نخستین تجارب مجسمه و حجم وی در این دوران رقم خورده است. آثار او در این سال‌ها در گالری بورگز، گالری‌های نیویورک و تعدادی از موزه‌ها به نمایش درآمده و نام او با تعدادی از آثار بینارسانه‌ای نیز گره خورده است. از جمله نمایشگاهی، در گالری سیحون، مشترک با کامران دیبا که در آن نقاشی، صدا و خوشنویسی پیلارام در گفتگویی هنری و بینارسانه‌ای قرار گرفتند. ریتم موسیقاییِ آثار پیلارام و برخورد خطوط در فضای بوم نوعی ترکیب‌بندی موزون را در آثار سال‌های دهۀ 50 او نشان می‌دهد. سال‌های دهۀ 50 و ابتدایی 60 خورشیدی بارآورترین سال‌های فعالیت و پویایی این هنرمند برجسته است. پیلارام در سال 1362 در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.