نمایشگاه نقاشی های مهدی سحابی و منوچهر صفرزاده

گالری شنبه‌ها و روزهای تعطیل رسمی تعطیل است.

این نمایشگاه هم‌زمان به صورت حضوری و آنلاین برگزار می‌شود. 

زمان بازیافته

مهدی سحابی و منوچهر صفرزاده ملقب به مش‌صفر دو هنرمند مهم در تاریخ هنر ایران هستند. هر دو در سال 1322 متولد شدند، ورودی‌های سال 1342 به دانشکدۀ هنرهای تزئینی و از نسل دوم دانشجویان این دانشکده بودند. آغاز تحصیل در این دانشکده دوستی‌ای را میان این دو هنرمند رقم زد که در پی حرکتی اعتراضی به انصراف این دو از تحصیل و عزیمتشان به خدمت سربازی با هم رقم خورد. پس از پایان دوران خدمت، مسیر این دو هنرمند به دلیل مهاجرت از یکدیگر جدا شد، اما این فاصله با گذشت سالیان دراز هیچ وقفه‌ای در این دوستی و نزدیکی ایجاد نکرد. این دو هنرمند به فاصلۀ 14 سال از یکدیگر این دنیا را ترک کردند، اما بر حسب اتفاق در کنار یکدیگر آرمیدند.

فیگورها از ابتدا در نقاشی‌های مش صفر حضوری محوری داشتند. پیکره‌هایی انسانی که احساسات متفاوت از چهره‌ها و کنش‌هایشان متبادر می‌شد. سحابی اما نخستین پرسوناژهایش را در قالب ماشین‌های قراضه به نمایش گذاشت و سپس فیگورهای انسانی را در هیبتی متفاوت و مخدوش به تصویر کشید. سحابی در خلق فیگورهایش گاه از خطوط مغشوش و گاه از کلاژ استفاده کرده و بُعدهایی اسرارآمیز و ادبی به آن‌ها بخشیده است. آثار مش صفر اما آغشته از ابژه، یکدست و بی‌پروا با رنگ‌های درخشان شکل گرفته و فیگورها را با اختلالاتی در رنگ و فرم به تصویر کشیده است. با وجود این تفاوت‌ها در بیان تصویری و رویکردهایشان، هر دو هنرمند در نهایت فهمی پیچیده‌تر از جهان را در آثارشان به نمایش می‌گذارند. فیگور در آثار سحابی و صفرزاده، هم بازتابی از «منِ» هنرمند است و هم تصویری از «دیگریِ» او؛ هر دو در مسیر خود به مفهوم حافظه بازمی‌گردند و نقاشی برای هر دو نوعی یادآوری است، یادآوری لحظات شادی، رنج، و کشمکش با خویشتن.

این نمایشگاه، تلاشی است برای برقراری گفت‌وگویی میان دو نگاه به انسان در نقاشی مدرن و معاصر ایران، از دو هنرمند هم‌اندیشه و بازخوانی یک دوستی از میان آثار و زندگی هنریشان که از مسیری مشترک آغاز شد.

 سعادت افزود